اثر : دکتر مهدی حمیدی شیرازی شاعر معاصر

دکترمهدی حمیدی شیرازی از شاعران نامور و پرکار معاصر به سال ۱۲۹۳ در شیراز زاده شد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شیراز و دوره دانشگاه را تا مرحله اخذ دکترای زبان و ادبیات
فارسی در تهران گذرانید. شعر گفتن را از حدود سال ۱۳۱۳ شروع کرد. در دهه اول حیات شاعرانه
حمیدی در عوالم عاطفی و رویاهای ایام جوانی گذشت بنابراین موضوع شعرش عموماْ عشق و غزل
بود. در سه مجموعه پرشور و عاطفی وی یعنی شکوفه ها، پس از یک سال و اشک معشوق تمایل
روشنی به سبک خراسانی نشان داده است. ابیات ذیل یکی از آثار وی می باشد که به نحو دلپذیر آغاز
بهار را توصیف نموده است :
به دلم از جنبش فروردین ، هوس آن طرفه نگار آمد
بزن ای مطرب، بزن ای مطرب! که زمستان رفت و بهار آمد
همه جا زیبا، همه جا رنگین، همه جا گلبن، همه جا نسرین
همه جا از جنبش فروردین، چمن پژمرده به بار آمد
سر و صورت شسته گل از باران، چو عروسان خفته به گلزاران
ابه چمنزاران، به سمنزاران، به سحر آوای هزار آمد
همه جا زیور، همه جا دلبر، همه جا شیرین همه جا شکر
همه جا مینا همه جا اخگر، که چمن آمد، که نگار آمد
چمن و دشت و سَمَنان زیبا، گل یاس و نسترنان زیبا
بتکان زیبا، سخنان زیبا، گل نو، بشکفته عذار آمد
ز گلان رویی، ز هوا بویی، ز بتان مویی، زچمن جویی
همه جا آوای پرستویی، ز یمین آمد، ز یسار آمد

من و شیدایی، من و رسوایی، من و زیبایی، من و خودرایی
تو و این اندیشه ی سودایی، که بهار این‌گونه هزار آمد
چه زنی نیشم؟ چه کنی ریشم؟ چه دهی پندم؟ برو از پیشم
که من از این گفته نیندیشم، به سرم زین گفته دوار آمد
دلم از اندوه و شکیبایی، شده رسوایی، شده غوغایی
سرم ازآن دختر هرجایی ، همه شب کانون شرار آمد
شنوم از پیر خرد پندی، بنشینم پیش گلان چندی
بزنم چون غنچه شکرخندی، بر آن نرگس که خمار آمد
ز گلستان گلبن و نسرینی، ز لب او بوسه ی مشکینی
ز (حمیدی) گفته ی شیرینی، که ز بحرش نغمه ی تار آمد