با کمال تاْسف هرمز فرهت، موسیقی شناس ؛ آهنگساز و استاد دانشگاه یک‌ ماه پس از
ابتلا به ذات‌الریه، صبح ۲۵ مرداد ۱۴۰۰، در ۹۳ سالگی، در شهر دوبلین ایرلند
درگذشت.
هرمز فرهت سال ۱۳۰۷ در تهران متولد و از دانشگاه UCLA در رشته موسیقی
فارغ‌التحصیل شد. او سپس در رشته آهنگسازی کالج میلز در رشته آهنگسازی نزد
داریوس میو آموزش دید و در نهایت از یو.سی.ال.ای دکترای موسیقی‌شناسی دریافت کرد.
فرهت سال ۱۳۳۶ در طول پژوهش‌های خود برای دریافت دکترای موسیقی‌شناسی، با
استفاده از بورس بنیاد فورد به ایران آمد و نزد حسین صبا (سنتور) و نصرالله زرین‌پنجه
(سه‌تار) با موسیقی کلاسیک ایرانی آشنا شد. پایان‌نامه دکترای او نیز با عنوان «مفهوم
دستگاه در موسیقی ایران» سالها بعد توسط انتشارات دانشگاه کمبریج در بریتانیا به چاپ
رسید و با ترجمه مهدی پورمحمد در تهران منتشر شد. این آهنگساز ایرانی در سالهای
پایانی تحصیل در آمریکا، مدتی دانشیار دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس بود. پس از
بازگشت به ایران از سال ۴۹ تا ۵۳ مدیر بخش موسیقی دانشگاه تهران و در سالهای بعد
نایب رییس دانشگاه فارابی، استاد دانشگاه تهران و … بود. او بعد از مهاجرت از سال
۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ رییس دانشکده موسیقی دانشگاه دوبلین بود


آثار


ساخت قطعاتی همچون «راپسودی مازندرانی» (برای ارکستر)،«سه مینیاتور ایرانی»
(برای پیانو)،«کنسرتو برای کلارینت و ارکستر» و کوارتت زهی از جمله فعالیت‌های
اوست. موسیقی فیلم‌های «دایره مینا»، «پستچی»، «آقای هالو» و … نیز از دیگر
کارهای اوست.
موسیقی فیلم
۱۳۵۳ – دایره مینا
۱۳۵۱ – آرامش در حضور دیگران
۱۳۵۱ – پستچی

۱۳۵۱ – صادق کرده
۱۳۴۹ – آقای هالو
۱۳۴۸ – گاو
۱۳۳۷ – جنوب شهر
کتاب
ترجمه: کنترپوان، نوشته کنت کنان، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۵۳.
مفهوم دستگاه در موسیقی ایران ، انتشارات دانشگاه کمبریج، ۱