بیست و نه سال پیش در روز ۲۴ تیر ماه ۱۳۷۰ استاد محمد حسین مجاهد موسس
روزنامه بهارایران چشم ازاین دنیای وفانی بر بست و به ابدیت جاوید پیوست . استاد
هنگامی بهار ایران را انتشار داد که تعداد روزنامه خوان در ایران -وبه ویژه در شیراز-
اندک بود و مدیر بهار ایران با پشتکار فوق العاده توانست ۵۲ سال بهار ایران را به طور
مرتب انتشار دهد .
اینک نگاه کوتاهی به زندگی شادروان استاد محمد حسین مجاهد می افکنیم و شمه ای از
آن را بازگو می کنیم :

استاد محمد حسین مجاهد : نویسنده ، سیاستمدار وموسس و مدیر روزنامه بهار ایران –در سال۱۲۸۷ شمسی قمری در شهر ادیب پرور شیرازمتولد گردید . سالهای کودکی و نوجوانی را در شیراز گذراند و در محضر استادان و دانشمندان آن زمان به تحصیل علم پرداخت .استاد مجاهد مدتها در این اندیشه بود که چسان می تواند به هموطنان و همشهریان خود خدمات بیشتری ارائه دهد و به ترویج علم و دانش بپردازد در آن زمان تعداد با سوادان در کشور اندک بود .و مردم از روزنامه و روزنامه نگاری اطلاع چندانی نداشتند.لکن جامعه در حال تحول بود ومی باید پیشرفتهایی که عاید بشر گردیده به اطلاع عموم رسانده شوداز این رو.بدین نتیجه رسید که با انتشار روزنامه می توان به توسعه فرهنگ و اطلاع رسانی از آنچه در دنیا می گذرد ، تحقق بخشید .مشکلات زیاد بود . چاپخانه ای وجود نداشت که بتواند جوابگوی انتشار روزنامه در وقت معین باشد. سر انجام با تلاش فوق العاده شادروان مجاهد اولین شماره روز نامه بهار ایران رادر آذر ماه ۱۳۰۹ ش منتشر نمود. انتشار بهار ایران با استقبال فوق العاده مردم شیراز مواجه شد. به منظور آنکه بتوانیم وضعیت جامعه را در آن زمان مورد بررسی قرار دهیم ، می باید به ترقیات دنیای پیرامون خود بنگریم و اطلاع یابیم کشور ما در چه موقعیتی قرار داشت و حکومت قاجارها تا چه اندازه وطن عزیز مارا به پرتگاه سقوط کشانده بودند. مردم از آنچه پیرامون آنها می گذشت اطلاعی نداشتند و نمی دانستند که چسان می توان موفق شد وحرکت کرد.از دگر سو تعداد افراد با سواد اندک و مشکلات زیادی چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی وجود داشت . اما استاد مجاهد با تلاش خستگی ناپذیری بر معضلات و مشکلات فائق آمد .و به انتشار بهار ایران ادامه داد .به گواهی تاریخ مطبوعات ایران شادروان مجاهد جز افراد نادری بود که قلم به دست گرفت و به هدایت مردم پرداخت.. مدیر بها رایران بیش از نیم قرن خدمات درخشان مطبوعاتی و سیاسی پیوسته تلاش کرد که مستقل و آزاده دور از همه فراز و نشیب های سیاسی سر بلند و افتخار آفرین این راه دشوار رابه پیماند. او از ستیز و نبرد با اهریمنان نهراسید و همواره با قلم انتقادی و آتشین به مبارزه بر علیه فساد و مشکلات سیاسی و اجتماعی پرداخت . مدیر بهار ایران با کوشش فوق العاده ای از بزرگان ادب و دانشوران برای شرکت در هیاًت تحریریه دعوت به عمل می آورد تا از اندیشه و آثار آنها در روز نامه استفاده نماید . افرادی چون : استاد سید محمد علی جمال زاده ،دکترمهدی حمیدی ، فریدون توللی ، دکتر علی محمد مژده ، دکتر کاظم ودیعی ، دکتر سلیم ، هاشم جاوید ، دکتر شفیعی ،صادق همایونی ، پرویز خائفی ، علی سامی، حسام الدین امامی، جلال چوبینه ، عباد زاده ، جهانشاه سیسختی ، دکتر خسرو بسیطی ، احمد ارشدی ،علی نقی بهروزی، حسن جوادی و فرزندان شاد روان مجاهد با بها ر ایران همکا ری می کردند . این روز نامه بر اثر انتقادات تند و کوبنده ای که می نمود یکبار در زمان سلطنت رضا شاه توقیف گردید ، اماپس از چندی بار دیگر انتشار یافت . شاد روان استاد مجاهد چند دوره نماینده مردم شیراز در انجمن شهر گردید . بهار ایران تا سال ۱۳۶۰ ش انتشار یافت.  شاد روان استاد محمد حسین مجاهد در ۲۴+تیر ماه سال ۱۳۷۰ ش لبیک حق را اجابت کرد و به دنیای جاوید شتافت . شهرت مطبوعاتی وی نه تنها در داخل ایران بلکه خارج از ایران ادامه داشت تا آنجا که بعد از درگذشت ایشان بوستون گلوب روز نامه ( ماساچوست ) از او به عنوان یکی از برجسته ترین و پایه گذاران مطبوعاتی در خاور میانه یاد کرد . در کتاب« بیوگرافی مردان بزرگ جهان» که در سال۱۹۴۶ میلادی در انگلستان انتشار یافت از استاد  تجلیل به عمل آمده است . مرگ استاد با اندوه فراوان خوانندگان و محافل ادبی قرار گرفت و در سوگ اودانشمندان و شعرا هر یک مقالاتی نوشتند و اشعاری سرودند . دانشمند گرامی دکتر فرهنگ مهر رییس دانشگاه شیراز در مجلس ترحیم شاد روان مجاهد ضمن تجلیلی که از بهار ایران نمود گفت : هر زمینی که نشان کف پایی از تست / عاقبت قبله صاحب نظران خواهد شد .

تاریخ وفات

دکتر غلامعلی بهبهانی

  چون مجاهدبرفت اوزجهان    شدخزان گلشن بهارایران

  که مجاهد مِِوسس ان بود    برروانش هزاربار درود 

 درهزار و سه صدفزون هفتاد    خرمن عمراوبرفت به باد ۱۳۷۰

از زمانی که او شد ازبرما    غم عالم گذشت ازسرما  

  گرچه حق است مرگ برانسان     لیک نبودتحملش اسان 

  خاصه مردی چو اوکه درهمه وقت     بودهمیار در مواقع سخت

بود مردی رفیق درهمه حال   متوکل به قادرمتعال 

  بودمردی بزرگ وپاک نهاد     درنویسندگی بدی استاد 

 بودمردی مبارزو رهرو   درهمه حال باکسان همرو

 بودمردی صدیق وهم حق جو   درهمه حال اوحقیقت گو 

 پیشروبوددرصف همگان    درنویسندگی ونیزدرسخنان 

  درستونی که بود رکن چهار   قلم ازادداشت درگفتار

     جنگ کردی برای ازادی    به یقین در سخن دادی

   بهرتاریخ اوکنون گفتم    به هلالی چنین رقم سفتم 

به محرم نگربه تابستان   وین بهاری خزان بهار-ایران  (۱۴۱۲هجری قمری )

       هست امیدم که باز فرزندان    بنگارند نو،ُ بهارـ ایران                                                                                                                       ،    ،.