این اصطلاح از داستانی قدیمی به شرح زیر ریشه گرفته شده ا ست

پیرزنی با عروس و دامادش در خانه‌ای زندگی می ‌کردند. شبی تابستانی بود و هوا گرم، پس همه
روی پشت ‌بام خوابیده بودند. یک طرف بام داماد و دخترِ زن می ‌خوابیدند و طرف دیگر بام، عروس و
پسرش. پیرزن دید که پسر و عروسش به هم چسبیده خوابیده‌اند، آنها را بیدار کرد و گفت: «هوای به
این گرمی خوب نیست به هم چسبیده باشید، از هم جدا بخوابید!» سپس متوجه دختر و دامادش شد که
جدا از هم خوابیده بودند. گفت: «هوای به این سردی، خوب نیست از هم جدا بخوابید! بروید کنار
هم!» عروس که این طور دید بلند شد و گفت:
قربون برم خدا را / یک بام و دو هوا را
یک بر بام سرما را / یک بر بام گرما را
و از همان ‌جا این ضرب‌المثل به وجود آمد و بین مردم رایج گردید.
نسخهٔ دیگری از شعر بالا، به این صورت نقل شده:
قربون برم خدا را / یک بام و دو هوا را
یک بر بوم زمستون / یک بر بوم تابستون
در برخی فرهنگ ‌ها برخی رفتارها توسط گروهی از مردم پذیرفته است، اما انجام همان رفتار توسط
گروه دیگری از مردمان ناپذیرفتنی و تابوست .
مفهوم این ضرب المثل ؛ هرگاه شخصی مطلبی یا شیئی را از کسی بخواهد وبه خواسته او توجه
نشود ولی دیگران از آن بهره مند گردند ، از این ضرب المثل استفاده می شود.

در یک مسله و امری واحد بنابر مصلحت دو گونه – عقیده و دو برخورد متفاوت داشتن .