بازنشستگی

حاصل عمرم سه سخن بیش نیست
خام بدم ، پخته شدم ، سوختم
« مولوی»
برای گروهی از مردم بازنشستگی، زمانی برای تفریح و رهایی از مسوولیت های شغلی سابق است .
اما برای عده ای دیگر به ویژه اگر بازنشستگی تواٌم با مشکلات اقتصادی یا فقدان اعتماد به نفس گردد؛
زمان رنج آوری است !
بازنشستگی به معنی کناره‌ گیری از ادامه شغل بر اثر بالا بودن سن و گاه در پی بیماری و
ازکارافتادگی است. شخص بازنشسته تا زمانی که زنده است شخصاً از حقوق بازنشستگی استفاده
و می کند و پس از مرگش بازماندگانش واجد شرایط دریافت این مستمری هستند.
روزگاری بازنشستگی افتخاری بود و در حکم مربوطه واژه « به افتخار بازنشستگی » مشاهده
می شد و گاه مجلس ضیافتی به منظور قدردانی از خدمات فرد بازنشسته ترتیب می دادند وشخص
بازنشسته بدون دغدغه خاطر محل کار خود را ترک می کرد و برنامه دیگری برای باقیمانده عمر تدوین
می نمود وافتخار می کرد بعد ازسالیانی که با عشق و علاقه خدمت کرده اینک به زندگی توام با رفاه
خواهد پرداخت .لکن هم اکنون مشکلات اقتصادی و عاطفی چنان به دست و پای « بازنشسته » تنیده
شده که نه تنها افتخاری محسوب نمی شود بلکه بعضی افراد را به اختلالات روانی مواجه می کند .! در
اینجا این سوال مطرح است تا کی می بایست کار کرد ؟ و معنای واقعی زندگی را چه زمانی درک نمود
اینک باید از دو دیدگاه این موضوع را مورد بررسی قرار داد : گروهی به سن تقاعد می رسند و
به طور طبیعی بازنشسته می گردند . تعدادی ازاین گروه دوست دارند تا پایان عمر در محل خدمت
ماندگار باشند ! عده ای دیگر به علل مختلف ناگزیر محل خدمت را ترک می کنند و با کوله باری از
اندوه به خانه می روند و می بایست شغل دیگری انتخاب کنند و پیوسته در پریشانی و اضطراب
روزگار را بگذرانند. تردیدی نیست این گروه احساس می کنند زندگیشان پایان یافته و در دنیایی بی
آرمان و پوچ به سر می برند چه باید کرد ؟!

بازنشستگی امری است طبیعی ، و مسیر زندگی آدمی است . به قول مولانا عارف بزرگ قرن هفتم ایران :
حاصل عمرم سه سخن بیش نیست
خام بدم ، پخته شدم ، سوختم
آنچه اهمیت دارد این است که بتوانیم خود را با موقعیت جدید هماهنگ سازیم و این حقیقت را بپذیریم که
بازنشستگی هم مرحله دیگری از زندگی است .؟و با برنامه ریزی دقیق می توان از آن بهره جست .
برنامه ریزی برای بازنشستگی اهمیت زیادی دارد چون هنگام بازنشستگی فرد درآمد و مقام خود را از
دست می دهد . افرادی که به دقت درباره نحوه پر کردن اوقات بازنشستگی فکر نکرده اند ، ممکن است
احساس پوچی کنند . پژوهشها نشان می دهد که برنامه ریزی برای زندگی فعال بعد از بازنشستگی تاثیر
به مراتب بیشتری از برنامه ریزی مالی بر خوشنودی افراد دارد.!
هر فردی می تواند با تفکری صحیح موقعیت هایی برای خود بیافریند و با یک برنامه ریزی دقیق
راهی جدید بر گزیند و باقیمانده عمر را به خوشی و کامرانی سپری نماید به قول خیام فیلسوف
وطنمان:
برخیز و مخو رغم جهان گذران
بنشین و دمی به شادمانی گذران.
باید دانست : آینده محلی نیست که بدان می رسیم، جایی است که آن را با تلاش به وجود می آوریم
خوش بین باشید و نیمه پر لیوان را نگاه کنید تا دوران عمر طولانی تر گردد.