مردم  شیراز  در مهربانی شهره آفاق اند، و این مطلب راحتی« حافظ  »بدان اشاره نموده و مردم شیراز را «صاحب کمال » دانسته است . گویی رشته های محبت در سرشتشان  رسته شده  و هر رهگذری که به این شهر می رود ؛این موضوع را درک می کند

                                 در گذشته های دور در محله قدیمی شیراز – در نزدیکی آرامگاه سیدعلاء الدین حسین کوچه تنگی وجود داشت و هم اکنون هم وجود دارد به نام « قهر و آشتی »  .این کوچه بسیار تنگ و عبور دو نفر در یک زمان بسیار مشکل بوده است . از این رو اگر افرادی از یکدیگر رنجشی داشته اند ؛ با گذر از این کوچه با هم بر خورد می کرده اند و صورت یکدیگر را می بوسیده اند و رنجش را فراموش می کردند و دوستی مجدد را آغاز   می نمودند