ایران دَرّودی نقاش ؛ نویسنده ؛ استاد دانشگاه در رشته تاریخ هنر و کار گردان در ۷
آبان در سن ۸۵ سالگی در گذشت . درودی به عقیده برخی پیرو مکتب فراواقع‌گرایی
(سورئالیسم) بود.
ایران درودی در ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در خانواده‌ای اشرافی در مشهد به‌دنیا آمد. پدرش
خراسانی بود و مادرش قفقازی.
او در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد. وقتی جنگ جهانی دوم شروع شد خانواده او در
هامبورگ زندگی می‌کرد ند و با شروع جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی
کردند و بعد ساکن تهران شدند. درودی در مدرسه به دلیل علاقه به نقاشی به کلاس‌های
آزاد طراحی و نقاشی می ‌رفت. وی در سال ۱۹۵۴ برای تحصیل در رشته نقاشی در
دانشکده بوزار در پاریس به تحصیل مشغول شد و در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸ به
یادگیری هنر در آموزشگاه‌ها و دانشکده‌های گوناگون پرداخت: مدرسه هنرهای زیبای
پاریس (بوزار)، مدرسه لوور پاریس، دانشکده سلطنتی بروکسل (ویترای)، انستیتوی
آر.سی. آی نیویورک (رشته تهیه و کارگردانی برنامه‌های تلویزیون). پس از پایان
تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به
نمایش گذاشته شد.


ایران درودی در مصاحبه ای گفته است :« زندگی من خلاصه میشه در یک کلمه”نقاشی”!
فکر می‌کنم نقاش من و انتخاب کرده من نقاشی رو انتخاب نکردم. من شبی که مادرم رو
به خاک سپردم اومدم بالا نقاشی کردم. »
درودی در سال‌های دهه چهل خورشیدی در شهرهای مختلف اروپا آثار خود را در
گالری‌های مختلف به نمایش گذاشت و سپس به آمریکا رفت. در آمریکا با پرویز مقدسی
کارگردان تآتر و سینما ازدواج کرد. هر چند دوران زندگی مشترک این دو با مرگ زود
هنگام مقدسی به پایان رسید اما تأثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر هرگز
ازدواج نکرد.
ایران درودی در بیش از ۶۳ نمایشگاه انفرادی و بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی در ایران
و سراسر جهان، آثار خود را به دید عموم گذاشت و با نوشتن کتاب «در فاصلهٔ دو نقطه»
به نویسندگی نیز روی آورد.

سبک


برخی منتقدان سبک او را در حد فاصل بین سورئالیسم و سمبولیسم توصیف می‌کنند و
برخی دیگر هر دو اطلاق را صحیح می‌دانند. به گمان عده‌ای دیگر او پیرو مکاتب
متعارف نیست بلکه به نوعی اصالت سبکی رسیده و شیوه هنری وی« ایران درودیسم
»است.
آندره مالرودر مورد نقاشی های خانم درودی می گوید :« کوشش برای آگاه کردن
انسان‌ها از عظمتی که در آنهاست و از آن بی‌خبرند ».

ایران درودی در فاصله دو نقطه…!


ایران درودی دستی در نویسندگی دارد که کتاب در فاصله دو نقطه داستان زندگی ایران
درودی به نگارش خود این هنرمند است. او می ‌گوید : «کتاب دو نقطه نقاشی من است با
کلمات، او واژه‌ها را جایگزین رنگ‌ها کرده و تا آنجا که امکان داشته است سعی کرده تا
فضاى کلى نوشتار شبیه فضاى نقاشى‌هایش باشد. برای همین است که می‌ گوید: «در
فاصله‌ی دو نقطه…!» یکى دیگر از نقاشى‌هاى من است که واژه‌ها جایگزین رنگ‌ها و
فرم‌ها شده‌اند».